Oyun bağımlılığı artık 'akıl hastalığı' olarak kabul edilecek

Dünya Sağlık Örgütü "bilgisayar oyunu bağımlılığını" akıl hastalığı olarak adlandırmaya hazırlanırken, uzmanlar, günümüzde bireyleri yalnızlaştıran, sorunlu kişilikler haline getiren bu tehlikeye karşı uyarılarda bulunuyor.

Dünya Sağlık Örgütü, en son 1990 yılında güncellenen Hastalıkların Uluslararası Sınıflaması (The International Classification of Diseases) teşhis kılavuzunun 2018 yılında yenileneceğini ve bilgisayar oyunu bağımlılığının da kılavuzda "akıl hastalığı" başlığı altında yer alacağını duyurdu.

AA'nın aktardığına göre uzmanlar, günümüzde yediden yetmişe herkesi adeta kıskacı altına alan, bireyleri yalnızlaştıran, sorunlu kişilikler haline getiren ve ileri aşamalarda klinik vakalara dönüştüren bu teknolojik esarete karşı kullanıcıları uyardı.

Yeşilay 2. Genel Başkan Yardımcısı Dr. Mehmet Dinç, internet ve teknoloji bağımlılığının, davranışsal bağımlılık olarak ele alındığını, bunun dünya için yeni bir olgu olduğunu, çok hızlı bir şekilde ortaya çıktığını, çok yaygın bir şekilde dünyayı sardığını belirtti.

Özellikle Asya ülkelerinin bu durumdan ciddi anlamda muzdarip olduğunu ifade eden Dinç, Güney Kore ve Çin'in, devlet düzeyinde tedbirler almaya başladığını, Çin'de teknoloji bağımlıları için askeri kampların organize edildiğini, Güney Kore'de, yataklı ve ayaktan 50'nin üzerinde tedavi merkezi açıldığını aktardı.

İstanbul'da geçen aylarda 3 gün boyunca 35 ülkeden 50 bilim insanıyla bir araya gelerek, teknoloji bağımlılığı kriterlerinin neler olması, nasıl genişlemesi gerektiği konusunda ve örnek vakalar üzerinden bilgi paylaşımı yaptıklarını bildiren Dinç, Dünya Sağlık Örgütü bünyesinde Türkiye'nin de yer aldığı bir görev gücü oluşturulduğunu ve çalışmalara başlandığını söyledi.

"ALGININ TEK BİR BOYUTA KİLİTLENMESİNE SEBEP OLUYOR"

Yetişkinlerin de her geçen gün yayılan ciddi anlamda ekran bağımlılığı olduğunu belirten Dinç, sözlerine şöyle devam etti:

"Teknoloji ile özellikle erken yaşlarda çok fazla haşır neşir olmak, algının tek bir boyuta kilitlenmesine sebep oluyor. Diğer algılarımız gelişmiyor, bu durum beyin gelişimini de olumsuz etkiliyor. 0-2 yaş arası beyin gelişimi açısından çok kritik bir dönemdir. Bu dönemde çocukların, bebeklerin çok mümkün olduğu kadar çok uyarıcıya maruz kalmalarını, onlara dokunmalarını, koklamalarını, tatmalarını, görmelerini, onlarla oynamalarını, esnetmelerini isteriz ki bu tür tecrübelerin hepsi beyin gelişimi anlamında çok kritik öneme sahip.

Bebeklikten itibaren teknolojiye mahkum bırakılan çocuklar, maalesef bu tecrübelere sahip olmadıkları için beyin gelişimi anlamında dezavantajlı olarak hayata başlıyorlar. Gerçek hayattan koparıldığı için, gerçek hayatta mutlaka ihtiyaç duyduğumuz becerilerden mahrum kalıyor çocuklar. Bunların en başında da sosyal beceriler var. İnsanlarla ilişki kurma becerisi var, insanların duygularını okuyabilme, yüz ifadelerini anlayabilme, sözlerin arkasında yatan anlamı ve duyguyu çıkartabilme becerileri var. Bunlarda özellikle yeni neslin çok ciddi anlamda sıkıntı yaşadığını görüyoruz."

"ROL MODELLİK ÇOK KÖTÜ SEYREDİYOR"

Özellikle büyükşehirlerde çocukların fiziksel anlamda enerjilerini boşaltabilecekleri zeminlerden mahrum olduklarını vurgulayan Dinç, şunları kaydetti:

"Anne-babaların çocuklara sık sık söyledikleri bir şey var 'bilgisayarını kapat', 'cep telefonunu kapat.' Peki ne yapsın çocuk? Bilgisayarı kapattığında bir hareket alanı var mı? Anne-babaların olumsuz televizyon ve teknoloji kullanımı var. Rol modellik de bu anlamda çok kötü seyrediyor. Çok sık karşılaştığımız bir durum var. Anne-babalar çocuklarını psikoloğa getiriyorlar, 'bu çocuğu bilgisayarın başından kaldıramıyoruz.' Sorduğumuz soru şu; 'kalksın ne yapsın?'. 'Gelsin bizimle televizyon seyretsin' diyor. O ekrandan bu ekrana, maalesef çözüm değil. 'Çocuk ders çalışsın bir televizyon seyredelim, çocuk kitap okusun biz bilgisayara bakalım, çocuk yazı yazsın biz cep telefonu ile oynayalım.' Ciddi anlamda kötü örneklik olduğunu görebiliyoruz. Temelde meselemiz özellikle büyükşehirlerde, fiziksel anlamda hareket edebilecekleri, bedenlerini kullanabilecekleri mekanların oluşturulması.

Çocukların kendilerini ifade edebilecekleri, yeteneklerini geliştirebilecekleri, olumlu geri bildirim alabilecekleri zeminlerin oluşması lazım. Sosyalleşmeyle alakalı büyük sıkıntı var. Büyük şehirlerde kimsenin kimseyi tanımadığı binalarda yaşıyoruz. Dolayısıyla hepimizin sosyalleşmeye ihtiyacımız var. Gençler bu imkanı bulamadığı zaman tabii ki sosyal medyanın başından kalkmıyor."

Evde anne baba ne kadar kural koyarsa koysun, alternatif oluşturamadığı sürece bunların mutlaka bozulacağının altını çizen Mehmet Dinç, "Anne babalar bize geliyor, 'yasakladım' bir hafta sürüyor, 'engel koydum' iki hafta sürüyor, 'şifreyi değiştirdim' bir saat sürüyor. Dolayısıyla bunlar asla çözüm değil. Evde anne babanın doğru rol olması, özellikle süre ve içerikle alakalı belirli kriterler koyması çok önemli. İçerik konusunda yaşlarına uygun olmayan, gelişimlerine zarar verecek materyale maruz kalıyorlar. Anne babaların kontrolü çok önemli." dedi.

"ONLİNE KUMAR BAĞIMLILIĞI, TEHLİKELİ BOYUTLARA GELMEYE BAŞLADI"

Teknoloji ve oyun bağımlılığı olan kişilerin hayatlarının inanılmaz şekilde daraldığını, renksizleştiğini ve zorlaştığını belirten Dinç, "Uzun süreler teknolojinin tek bir boyutuna maruz kalan insanlar, diğer faaliyetleri bırakıyorlar. Gerçek hayat sorumluluklarını yerine getiremez oluyorlar. İlişkileri bozuluyor. Öğrenci ise okuldaki ders başarısında ciddi düşüşler oluyor. Gelecekle alakalı bir şey düşünemez hale geliyorlar. Çalışıyorsa işteki başarısı düşüyor." diye konuştu.

Online kumar bağımlılığının tehlikeli boyutlara gelmeye başladığını gördüklerini aktaran Dinç, "Bize, buna bağlı büyük maddi kayıplar yaşayan insanlar gelmeye başladı. Gençlerde de bu oyunlara ümit bağlamak, kısa yoldan zengin olma düşüncesi söz konusu olabiliyor." değerlendirmesinde bulundu.

"BEDENSEL TEMİZLİĞİNİ YAPAMAZ HALE GELİYOR"

İnternet ve oyun bağımlılığı nedeniyle profesyonel yardım almak için kendisine başvuran vakalardan örnekler aktaran Dinç, "Türkiye'nin en zor kazanılan liselerinden birini kazanmış bir çocuk lise birinci sınıfta ders çalışmayı bırakıyor, bir süre sonra ders başarısı düşüyor, okuldan atılma noktasına geliyor. Toparlanmak bir tarafa okula kendisi gitmez hale geliyor. Anne-baba, öğretmenleri, okul idaresi çocuk okula gitsin diye çaba sarf ediyor ama bırakın okula gitmeyi, ders çalışmayı, bedensel temizliğini bile yapmaz hale geliyor." ifadelerini kullandı.

Üniversite döneminde olup, üniversiteyi uzun süre uzatmış, bütün öz güvenini kaybetmiş, kendisiyle ilgili hiçbir gelecek düşünemeyen vakaların da olduğunu belirten Dinç, "Babasına ağlayarak diyor ki 'baba bana ömür boyu bakar mısın?' Çünkü bilgisayar oyunlarını bırakıp ayakları üzerinde durabileceğine inanmıyor." dedi.

Evliliklerde de online bağımlılıktan dolayı ciddi sıkıntıların yaşandığını, boşanmaların meydana geldiğini ifade eden Dinç, "Eskiden uyuşturucu bağımlısı anne-babaların olumsuz etkilenen çocuklarını görürdük, şimdi ise online cinsellik bağımlısı babaların, bu süreçten olumsuz etkilenen çocuklarını görüyoruz. Çünkü ciddi anlamda ruhlarında iz kalıyor." diye konuştu.

Kimyasal bağımlılıkla alakalı insanların farkındalığının olduğunu ancak davranışsal bağımlılık anlamında herkesin "kötü alışkanlık", "kendi kendini toplar", "iradesiyle çözer"' gibi baktığını vurgulayan Dinç, "Kimyasal bağımlılık ne kadar hastalıksa davranışsal bağımlılık da o kadar hastalıktır. Tek başına 'kendime biraz sahip olayım, mücadele edeyim' diyerek çözülmez. Bu hastalığın tıbbi tedavi, psikolojik destek ve psikoterapi ile çözülmesi lazım. Böyle hastalığı olan insanların kimyasal bağımlılıkta yaptığımız gibi tedavi sürecine bir an önce sokulması lazım." diye konuştu.