Juliette Touma | UNRWA | Tercüme: Mepa News
Adem son zamanlarda her zamankinden daha çok aklımdaydı.
Adem'le 2018 yılında, o zamanlar kuşatma ve ağır bombardıman altında olan Yemen'in liman kenti Hudeyde'de tanışmıştım. Yıkık dökük bir hastane koğuşunda yatıyordu. 10 yaşında ve 10 kilogramın biraz üzerindeydi. Konuşamıyor ya da ağlayamıyordu, tek yapabildiği her nefeste boğuk bir ses çıkarmaktı. Birkaç gün sonra Adam yetersiz beslenmeden ötürü can verdi.
Bundan birkaç yıl önce, meslektaşım Hana bir gece geç saatlerde Suriye'den aradı. Gözyaşları içindeydi ve zar zor tek kelime edebiliyordu. Bana 16 yaşındaki Ali'nin öldüğünü söyledi -o da yetersiz beslenmeden, kuşatma altındaki bir başka kasabada, kendi eseri olmayan bir savaşın ortasında kalmıştı.
Ertesi sabah, bir epidemiyolog olan amirim şöyle dedi: "16 yaşında bir çocuğun yetersiz beslenmeden ölmesi çok şey anlatıyor. O neredeyse bir erkek. Bu, Suriye'nin o bölgesinde hiç yiyecek olmadığı anlamına geliyor."
Yemen'e döndüğümde, başkent Sana'daki az sayıdaki faal çocuk hastanesinden birinde, kolera salgınının en yoğun olduğu dönemde çocuk koğuşunda yürüdüğümü hatırlıyorum. Yaşları 15 ya da 16 olan çocuklar hayatta kalmak için mücadele ediyordu. O kadar zayıf ve bir deri bir kemik kalmışlardı ki yataklarında zar zor dönebiliyorlardı.
Bu görüntüler ve hikayeler, şiddetli açlık veya kıtlık benzeri durumlarda çalışan birçoğumuz için olduğu gibi, yıllar boyunca beni rahatsız etti.
2022 yılında, Gazze'yi hala düzenli olarak ziyaret edebildiğim zamanlarda, UNRWA okullarına uğrar ve çocuklarla tanışırdım. Tertemiz giyinmiş, sağlıklı görünen, gülümseyen, öğrenmeye hevesli, okul bahçesinde oynayan çocuklar.
O zamanlar Gazze 15 yıldan uzun bir süredir abluka altındaydı. Yine de İsrail üzerinden ithal edilen ya da yerel olarak yetiştirilen yiyecekler mevcuttu. UNRWA da bir milyondan fazla insana gıda yardımı sağlıyordu.
Böylece Adem ve Ali'nin görüntüleri zihnimin gerisine itildi - ta ki geri gelene kadar.
Daha ne kadar sürecek?
Birkaç hafta önce Gazze'deki ekiplerimiz bir deri bir kemik kalmış bebeklerin endişe verici fotoğraflarını göndermeye başladı. Dünya Sağlık Örgütü'ne göre, İsrail'in Mart ve Mayıs ayları arasındaki ablukası sırasında 50'den fazla çocuk yetersiz beslenmeden ötürü can verdi ve yetersiz beslenme oranları hala hızla artıyor. UNRWA, 24 Ocak'tan bu yana kliniklerinde ve tıbbi noktalarında 242.000'den fazla çocuğu tarayarak -ki bu Gazze'nin 5 yaş altı nüfusunun yarısından fazlasını kapsıyor- her 10 çocuktan birinin yetersiz beslendiğini tespit etti.
Bunlardan biri de sadece yedi aylık olan Ahlam. Ailesi savaşın başlamasından bu yana her ay yerinden edilmiş, sürekli olarak var olmayan bir güvenli alanı aramış. Gazze'deki pek çok bebek gibi onun da minik bedeni zayıflamış; bağışıklık sistemi travma, defalarca yerinden edilme, temiz su eksikliği, kötü hijyen ve çok az gıda nedeniyle zarar görmüş.
Yine de buna rağmen Ahlam hayatta kalabilir. Ama yaşayacak mı?
Gazze'de tedavi edici gıda ve ilaç son derece yetersiz. İsrailli yetkililer sıkı bir kuşatma uygulayarak gıda, tıbbi malzeme, beslenme yardımı ve hatta sabun gibi hijyen malzemelerinin girişini engelliyor. Abluka zaman zaman hafiflese de, Gazze'deki başlıca insani yardım kuruluşu olan BM Yardım ve Çalışma Ajansı'nın (UNRWA) dört aydan uzun bir süredir yardım getirmesine izin verilmiyor.
Geçen hafta bir başka kız bebek olan Selam yetersiz beslenmeden hayatını kaybetti. Sadece birkaç aylıktı. Kliniğimize ulaştığında artık çok geçti.
10 Temmuz'da, beslenme yardımı için sıraya girdikleri kliniğin İsrail hava saldırısına uğraması sonucu sekiz çocuk hayatını kaybetti. Meslektaşlarımdan biri birkaç dakika sonra kliniğin önünden geçti. Bana, tıpkı Adem'in yaptığı gibi, boşluğa bakarak sessizce ağlayan anneler gördüğünü söyledi.
Neden 21. yüzyılda bebekler yetersiz beslenmeden ölsün, özellikle de bu tamamen önlenebilirken?
UNRWA olarak, Gazze sınırlarının hemen dışında bekleyen gıda, hijyen malzemeleri ve ilaç dolu 6.000'den fazla kamyonumuz var. Ayrıca Gazze Şeridi'nin dört bir yanındaki erkek ve kız çocuklarına hayat kurtarıcı beslenme hizmetleri sağlayabilecek 1.000'den fazla sağlık çalışanımız var. Ahlam gibi küçük çocuklara yardım etmek için harekete geçmeye hazırız.
Gazze'den her gün canlı yayınlanan dehşet görüntüleri karşısında insan sormadan edemiyor: Dünya harekete geçmeden önce daha kaç Ahlam ve Selam ölmeli?
Bombaların bir deri bir kemik kalmış, ölmekte olan çocukların üzerine düşmesini durdurmak için daha ne kadar ateşkes beklemeliyiz?
Kaynak: Mepa News