10 Kasım 1965: Çin Kültür Devrimi

Çin'de 1949'da kanlı bir iç savaşla iktidarı ele geçiren Komünist diktatör Mao Zedong'un 1959'da "Büyük İleri Atılım" adıyla ülkedeki tarım çalışanlarını çelik sanayisine yönelmeye zorlaması sonucunda çıkan kıtlıkta 1960'lı yıllarda Çin'de 12 milyon insan açlıktan ölmüş, rejime yönelik tepkiler artmıştı.

"Çin Kültür Devrimi"

10 Kasım 1965'te Mao Zedong dikkatleri ekonomiden başka noktalara çekme ve kendi şahsi iktidarını pekiştirme gayelerini de taşıyan "Çin Kültür Devrimi"ni ilan etti.

Bu devrime göre Çin'deki dinler ve binlerce yıllık eski kültür ülkeye zarar vermekteydi ve tüm sıkıntıların kaynağıydı. Tüm bunlar çöpe atılmalı ve yerlerini Maoist Komünizm almalıydı.

Böylece Çin'de 1949'dan beri zaten baskı altında olan dinler ve yerel kültür açıkça lanetlenip yasaklandı. 1949 öncesi tüm eserler yasaklandı ve bu eserlerin imhası devletin resmi politikası oldu. İbadethaneler kapatıldı veya yıkıldı.

Doğu Türkistan ve diğer bölgelerdeki Müslümanlar bu baskılar nedeniyle dinlerini yaşamada çok büyük sıkıntılar çektiler. Binlerce cami bu dönemde yıkılırken yüz binlerce Kur'an nüshası imha edildi.

Kültür Devrimi'nin etkili olarak devam edip etmediğine dair halktan oluşturulan "Kızıl Muhafızlar" halkı denetledi, dini inançlarını sürdürenleri ve tarihi kültürlerini yaşayanları "hain" olarak devlete şikayet edip idam edilmelerine veya başka şekillerde cezalandırılmalarına neden oldular.

Mao'dan sonra Çin'in en etkili lideri Şi

1969'da Mao, Çin Kültür Devrimi'nin başarıya ulaştığını ilan etti.

Fakat bu kapsamdaki baskıcı uygulamalar Mao'nun 1976'daki ölümüne değin sürdü. 1976'da kısmen gevşeyen yasaklar 1978'de daha da gevşedi.

Çin kültürünün ortadan kaldırılmasının Çin'de Batı'dan farklı bir Maoist Komünist kültür oluşturmadığı, Batı kültürünün Çinlilerin hayatına hakim olduğu değerlendirmesi ise ittifakla ilerleyen dönemde yapılabildi.

Çin'deki bu Batılılaşma, Mao'nun hedefinin tam aksine ilerleyen dönemde Çin'in Kapitalizme intibak etmesine imkan sağladı.

Kaynak: Mepa News