ABD ordusunun neden savaşacak gücü kalmadı?

Mackenzie Eaglen, Brady Africk | New York Times | Tercüme: Mepa News

Amerika Birleşik Devletleri, dünyanın en gelişmiş askeri teçhizatına sahip ve savaşta kalite son derece önemli. Ancak miktar da önemli. Gemilerden mermilere ve askerlere kadar, ABD ordusu büyük bir savaşta ihtiyaç duyacağı personel ve malzeme açısından yetersiz.

Bugün, 1987'dekinin yaklaşık yarısı kadar bir donanma filosuna ve giderek küçülen ve eskiyen bir savaş uçağı filosuna sahip olan Amerikan silahlı kuvvetleri, yalnızca kısa, şiddetli ve yoğun çatışmalar için donanımlı. Savaş daha uzun ve şiddetli olduğunda ne olacak? Ukrayna'nın Rusya'ya karşı mücadelesi, İsrail'in Ortadoğu'daki savaşları ve ABD'nin Yemen'deki Husi milislerine karşı son operasyonları, modern savaşın gerekliliklerini gösterirken, Amerika'nın büyük bir çatışmayı kazanmak için şu anda sahip olduğundan daha fazlasına neden ihtiyaç duyduğunu ortaya koyuyır.

Başkan Trump'ın Savunma Bakanı Pete Hegseth'e verdiği Pentagon'u "yeniden odaklama" görevi, Amerikan ordusunun büyük çaplı bir savaşı sürdürmek ve kazanmak için gerekli kaynaklara sahip olmasını sağlamalı. İlericiler ve mali şahinler askeri harcamaları kesmek için bıçaklarını biliyor, ancak bakan, aktif görevdeki askerler, mühimmat, yeni gemiler ve yeni uçaklar dahil olmak üzere Amerika'nın savaş gücünü doğrudan güçlendiren kaynaklarda kesinti yapmaktan kaçınmalı.

Amerika Birleşik Devletleri'nin savunmaya harcaması gereken sihirli bir rakam yok, ancak şu anda sahip olduğumuz kaynaklar, Çin, Rusya, İran, Kuzey Kore ve dünyanın dört bir yanındaki terör gruplarının aynı anda ortaya koyduğu zorlukları karşılamak için yeterli değil. Savunma yeteneklerimiz karşı karşıya olduğumuz risklerin gerisinde kaldıkça, bu açığı kapatmak daha maliyetli hale gelecek.

Savaş ya da kaç: ABD Somali'de nasıl bir politika izleyecek?

Bu nasıl oldu? Son birkaç on yılda Washington, daha büyük ve dayanıklı bir askeri gücü, yüksek teknolojili ancak kırılgan bir güçle takas etti. Savunma planlamacıları, uzun bir savaş için yeterli ateş gücü üretmek yerine az miktarda, pahalı, son teknoloji silahları öncelik haline getirdi. Bu değişim, savaşı kesin ve hızlı bir şekilde sona erdirebilecek güce sahip gelişmiş silahlara dayanıyordu. Ancak modern savaşlar, hem gelişmiş sistemleri hem de top mermileri ve füzeler gibi 20. yüzyılın temel mühimmatını büyük miktarlarda gerektirecek şekilde gelişti.

Ukrayna, Rusya'nın işgaline karşı mücadelesinde günde 15 bin top mermisi kullanıyor. ABD ise her ay sadece 40 bin top mermisi üretiyor.

Amerika Birleşik Devletleri, hassas güdümlü füzeler gibi gelişmiş mühimmatlarda da sıkıntı yaşıyor. Geçen yılın sonlarında Amerika, İran'ın saldırılarından İsrail'i savunmaya yardım ettiğinde, savaş gemilerimiz bir gecede bir yıllık SM-3 önleme füzesi üretimini kullandı. Yemen'deki Husi hedeflerine yönelik saldırılar da aynı şekilde seyir füzelerinin stoklarını tüketiyor. Bu füzeler, Pasifik'teki bir çatışmada hayati öneme sahip olacak türden füzeler. Çin ile bir çatışmayı simüle eden savaş oyunları, ABD'nin uzun menzilli gemi savar füzeleri gibi bazı hayati silahların stoklarının bir hafta gibi kısa bir sürede tükeneceğini tahmin ediyor.

Fabrikalarımız bir gecede üretimi artıramaz. ABD ordusu, Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinden bu yana top mermisi üretimini önemli ölçüde artırdı, ancak bunu yıllarca süren yatırımlar ve ortak çabaların ardından başardı. Benzer yatırımlara rağmen Pentagon, üretiminin artırılması yıllar alabilecek daha gelişmiş hassas mühimmatların üretimini artırmakta zorlanıyor.

Amerika'nın mühimmat stoklarının yetersiz olmasının ardındaki en büyük neden, ana alıcı olan ABD hükümetinin talebinin olmaması. Diğer şirketler gibi, savunma sanayi firmaları de satabileceklerini düşündükleri kadar üretim yapıyor. Rusya'nın saldırganlığıyla tetiklenen son yatırımlar doğru yönde atılmış bir adım olsa da, bunların artırılması gerekiyor. Hükümet daha fazla satın almak istediğini göstermedikçe, savunma şirketleri daha fazla üretim yapmayacak.

Analiz | Çin'in Amerikan hegemonyasını yıkma planı

Savaşta yeterli ateş gücüne sahip olmanın ötesinde, ordunun silahları ateşleyecek insanlara da ihtiyacı var. Asker alımı, dünya çapında zorlu görevlerde bulunan Amerikan silahlı kuvvetleri için sürekli bir sorun olmaya devam ediyor. Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana, ordumuzdan daha az insanla daha fazla yerde daha fazla sorumluluk üstlenmesini istedik. Bu durum, savaş bölgelerinde görev sürelerinin uzamasına ve askerlerimizin, gemilerimizin ve uçaklarımızın aşırı yük altında çalışmasına neden oldu.

Bütçe kısıtlamaları, Savunma Bakanlığı'nı tesislerinin bakımında yaklaşık 140 milyar dolarlık ertelemeye zorladı. Bu maliyet kesintisi, ordu kışlalarında küf, tıp merkezlerinde su baskınları ve üslerin genel olarak bozulması gibi sorunların daha da kötüleşmesine yol açarak askere alımları ve askeri gücümüzü zedeliyor. Asker ailelerinin sadece üçte birinin başkalarının askere katılmasını tavsiye etmesi şaşırtıcı değil.

Pentagon'un bütçesi büyük olmasına rağmen, sadece yüzde 17'si yeni ekipman ve silah alımına ayrılıyor. Savunma fonlarımızın çoğu, mevcut kuvvetlerimizi korumak için kullanılıyor. Savunma bütçesinin büyük bir kısmı, mevcut kuvvetlerin operasyon ve bakımına ve emekli maaşları ve askeri sağlık sisteminin büyük bir kısmını içeren artan personel maliyetlerine ayrılıyor. Sonuç olarak, Pentagon eski ekipmanları yeni donanım satın aldığından daha hızlı bir şekilde emekliye ayırıyor. Yeni ekipmanların yapımı gecikmelerle boğuşuyor. Yarısı inşa edilmiş denizaltılar ve gemiler, planlanan tarihten yıllarca geride kalmış olarak ülke çapındaki tersanelerde bekliyor.

Pasifik'in diğer tarafında, Çin'in gemi inşa kapasitesinin ABD'nin 200 katından fazla olduğu tahmin ediliyor ve Pekin'in askeri bütçesinin, kamuoyuna açıkladığının üç katından fazla olduğunu tahmin ediyoruz. Benzer şekilde, Moskova yeni insansız hava aracı, tank ve füze üretimine büyük yatırımlar yaparak Rusya'nın ABD ve Avrupa'yı üretimde geride bırakmasını sağlıyor.

Görüş | ABD hegemonyasının küllerinden yeni bir dünya düzeni doğacak

ABD, küresel güç konumunu korumak istiyorsa, herhangi bir rakibi püskürtecek kadar güçlü bir askeri güce sahip olmalı. Rusya'nın Avrupa'da, Çin'in ise Asya'da güvenliği tehdit ettiği bir ortamda, kaynaklarımızı şimdiden seferber etmek hayati önem taşıyor.

Pentagon bütçesinin sadece yüzde 3.5'i füze ve mühimmat yatırımlarına ayrılmış durumda. Politika yapıcılar, Pentagon'un mühimmat alımlarının verimliliğini ve kapsamını artırırken, savunma sanayisine talebin devam edeceğini açıkça belirtmeli. Pentagon'un yıllık müzakereler yerine uzun vadeli anlaşmalar yapmasına olanak tanıyan çok yıllık satın alma sözleşmeleri tam da bunu sağlayacaktır.

Bu, gemiler ve uçaklar için de geçerli. ABD, yeni tersaneler açarak, ABD Donanması gemilerinin bakımında müttefiklerini kullanarak ve genç gemilerin erken emekliye ayrılmasını sonlandırarak endüstrilerini üretime teşvik etmeli. Bu, daha büyük alımlar yapmak ve güçlü gemi inşa endüstrilerine sahip müttefiklerle birlikte çalışmak anlamına gelir.

Mühimmat, gemi ve uçak üretimindeki tüm iyileştirmeler, bunları kullanacak eğitimli bir güç olmadan işe yaramaz olacaktır. Ordumuzun askere alma sayılarını artırmak için, askerlerin yaşam koşullarını iyileştirmeliyiz. Hiçbir asker tıbbi bakımın gecikmesiyle karşılaşmamalı veya güvenli olmayan koşullarda barındırılmamalı.

Son birkaç on yılda, ABD ordusunun sorumlulukları, güvenliğimize yönelik zorluklarla birlikte artmış durumda. Ancak, ulusal güvenlik harcamalarımız ihtiyaçlarımızı karşılamıyor. Bunun değişmesinin zamanı geldi.