Umarım bu, korkak bir başkanı batıran kucaklaşma olarak hatırlanır.

Ekim ayının ortalarıydı. ABD Başkanı Joe Biden, İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu'ya verdiği güçlü desteğin sadece söylemden ibaret olmadığını göstermek için Tel Aviv'e mecburi "haccını" yaptı.

Minnettar ev sahibi, heyecandan kıpır kıpır, Biden'ın Air Force One'ın şişkin gövdesinden çıkmasını bekledi.

Yakındaki gazeteci kalabalığının gürültülü konuşmaları bir yana, gökyüzündeki Beyaz Saray'ın motorlarının vızıltısı aşağıdaki konuşmaların çoğunu bastırıyordu. Netanyahu, arkadaşı Cumhurbaşkanı Isaac Herzog'a başıyla selam verirken, İsrailli ve Amerikalı korumalardan oluşan bir ordu hazır olda bekliyordu.

Bir dakika kadar sonra Biden elinde alametifarikası olan havacı güneş gözlükleriyle göründü. Uçağın merdivenlerinin tepesinde bir an durakladı ve damadını bekleyen bir gelin gibi Netanyahu'ya uzandı.

Ardından, solgun ve yorgun görünen Biden, koridordan aşağıya doğru -olduğu gibi- ve ışıl ışıl parlayan sevgilisine doğru yürüdü. İkili kucaklaştı ve Biden Netanyahu'nun sırtını sıvazladı. Sevinen başbakan bir şeyler söyledi. Biden kısa ve üstünkörü bir yanıt verdi.

Politikacılar arasındaki sarılmalara bakılırsa, bu sarılma uzun ve samimi görünüyordu. İsrail'in vazgeçilmez hamisi, Amerika'nın aynı derecede vazgeçilmez müttefikinin yanında olduğunu bir kez daha teyit etmek için bizzat gelmişti.

Ancak Biden ve kampı bilsin ya da bilmesin, o anda Başkan'ın zaten istikrarsız olan siyasi kaderi, İsrail'deki bir havaalanı pistinde "kanka" benzeri bir dayanışma eyleminin istenmeyen sonucu olarak, artık bilinç ve hafızada sabitlenmiş bir görüntü tarafından sona erdirilmiş olabilir.

Elbette buradaki açık ironi, Biden'ın yıllarca temkinli davrandığı ve zaman zaman küçümsediği bir otoriterle yoldaşlığını teyit etmek için Tel Aviv'e koşmuş olmasıdır.

Görünüşe göre geçmiş geçmişte kaldı.

Yine de, haftalar sonra, "kucaklaşma" Biden'ın bariz ikiyüzlülüğünün ve inatçılığının tanımlayıcı bir sembolü olarak ortaya çıktı.

Rusya'nın Ukrayna'daki acımasız saldırganlığını ve rezaletlerini kınayan bir başkan, şimdi İsrail'in Gazze ve ötesindeki acımasızlığını tereddütsüz savunurken, dikkat çekici bir şekilde, Amerika'nın vazgeçilmez müttefiki tarafından büyük ölçüde Filistinli çocuklara, güçsüzlere ve yaşlılara karşı işlenen dehşet verici rezaletlerin "gerekliliğini ve erdemlerini" övüyor.

Biden'ın iki yüzlülüğü ve inatçılığı, yaşlanan başkomutanın 12 aydan kısa bir süre sonra yeniden seçilmek istiyorsa taşımak zorunda olduğu genç Demokratlar ve Arap Amerikalılar gibi önemli seçmenleri sadece gücendirmekle kalmadı, aynı zamanda öfkelendirdi.

Son kamuoyu yoklamaları, Biden ve miyop ekibinin, İsrail'e verdiği kayıtsız şartsız desteğe ve milyonlarca İsraillinin tahammül edemediği medya meraklısı, hesapçı bir politikacıyı sıcak bir şekilde kucaklamasına yönelik güçlü tepkinin genişliğini ve içgüdüsel derinliğini hafife aldığını gösteriyor.

Biden'ın onaylanma oranı, kucaklaşmanın ardından tüm kayıtlı seçmenler arasında yüzde 40'a düşerek göreve geldiği günden bu yana tüm zamanların en düşük seviyesine geriledi.

Anketörlere göre bunun en büyük nedeni, Amerikalıların ve dünyanın tanık olduğu insan kayıplarının korkunç doğası, kapsamı ve sayısı ne olursa olsun, seçmenlerin Biden'ın İsrail'i kucaklamasını ve Netanyahu'nun Hamas'ı yok etme hedefini neredeyse tamamen reddetmesi.

Austin, Texas'tan bir Demokrat olan 40 yaşındaki Meg Furey NBC News'e yaptığı açıklamada "Biden'ın İsrail'e verdiği desteği desteklemiyorum" dedi.

Furey yalnız değil.

Demokratların açık bir çoğunluğu İsrail'in, işgal altındaki Gazze'yi ve kaçınılmaz olarak Batı Şeria'yı yavaş yavaş silmek için intikamcı tasarımlarında "çok ileri gittiğine" inanıyor.

Gerçekten de, 18 ila 40 yaş arasındaki Demokratların yüzde 70'i, anketörlere, Biden'ın İsrail-Gazze "savaşını ele alışını" -en iyimser ifadeyle- "onaylamadıklarını" açıkça belirttiler.

Bir anketör, "Bu anket sersemletici. Bunun nedeni İsrail-Hamas savaşının Biden üzerindeki etkisi." dedi.

Anket aynı zamanda Biden yönetiminin Hamas'ın 7 Ekim'deki kanlı saldırısı karşısında İsrail'i diplomatik ve askeri olarak kuşatmasının halk tarafından destekleneceği ve İsrail'in insani sözleşmeler ve uluslararası hukuk tarafından dikte edilen herhangi bir sınırlama ya da kısıtlama olmaksızın "kendini savunma hakkının" gerekli bir ifadesi olarak karşılanacağı yönündeki inancını da çarpıcı bir şekilde çürütüyor.

Diğer rakamlar daha da üzücü.

Biden'a yönelik Arap-Amerikan desteği hızla buharlaşıyor. Ekim ayı sonunda yapılan bir ankete göre Arap Amerikalıların yüzde 17'si başkanı destekliyor ki bu oran üç yıl öncesine göre yüzde 42'lik şaşırtıcı bir düşüşe işaret ediyor.

Yerle eksan olmuş enkazlardan çıkarılan ölü ve kanlar içinde, çamura bulanmış Filistinli çocukların cansız bedenlerinin görüntüleri sosyal medyayı ve televizyon ekranlarını doldurmaya devam ettikçe, bu sarsıcı rakamın daha da düşeceği kesin.

Bu yaygın öfke ve yabancılaşmanın potansiyel varoluşsal siyasi sonuçları Biden ve inkarcı kampanya ekibinin dikkatini çekmeye başlamış olabilir.

Bir dizi federal ve eyalet iddianamesiyle mücadele etmesine rağmen Donald Trump inatçı, hatta cesaretlendirilmiş bir tehdit olmaya devam ediyor. Bir dizi anket, eski başkanın ulusal çapta öne geçtiğini ve Biden'ın 2020'de galip geldiği bir dizi kararsız eyalette büyük farklar açtığını gösteriyor.

Ruh hali ve ivme Trump'ın yanında.

Biden, kanamayı durdurmak ve acı hoşnutsuzlukla yüzleşmek için son zamanlarda kendisini, "savaşın" hem İsrailliler hem de Filistinliler üzerinde yarattığı bedeli anlayan ve buna duyarlı olan bir tür dürüst ara bulucu olarak yeniden konumlandırmaya çalıştı.

Biden iki mektup kaleme aldı. Mektuplardan biri "İsrail yanlısı" Amerikalılara hitaben yazıldı ve Biden, tahmin edilebileceği üzere, "ABD'nin İsrail'in yanında olduğunu" yineledi. Diğeri ise "Filistin yanlısı" Amerikalılara hitap ediyordu ve ısrarla şunları söylüyordu: "Öldürülen pek çok masum Filistinlinin yasını tutuyoruz."

Bu basmakalıp, neredeyse acınası kumar başarısızlıkla sonuçlandı.

Tek bir genç Demokrat ya da Arap Amerikalının bile Biden'ın bayat ve içi boş göstermelik saçmalıkları karşısında İsrail'in Gazze'ye yaptıklarına yönelik keskin ve dokunaklı itirazlarını yeniden gözden geçirmeye sevk edildiğinden şüpheliyim.

Artık çok geç. Zarar oluştu ve Beyaz Saray antetli kağıdına yazılmış klişelerle dolu bir mektupla geri alınamaz.

Bu yüzden, ne mutlu ki, Biden'ın işinin bittiğine ikna oldum.

Bir diğer lezzetli ve açık ironi ise Biden'ın İsrail'i "kurtarmak" ve zamanı geldiğinde uzun süredir sahip olduğu ve kötüye kullandığı konumunu ve yetkilerini kaybedeceği kesin olan bir başbakanı desteklemek için -görünüşe göre- başkanlığı bırakmış olmasıdır.

Yakında bu kasıla kasıla yürüyen cumhurbaşkanları ve başbakanlar, liderlik ettiklerini iddia ettikleri vatandaşların sert ve hadım edici gazabıyla karşılaşacaklar.

Ben, kendi adıma, böylesine hak edilmiş ve tatmin edici bir intikamı dört gözle bekliyorum.

Al Jazeera'da yayınlanan bu değerlendirme Mepa News okurları için tercüme edilmiştir. Değerlendirmede yer alan ifadeler yazarın kendi görüşleridir ve Mepa News'in editöryel politikasını yansıtmayabilir.