Makaleyi sesli olarak dinleyebilirsiniz:

Dünyada en çok parmak sallanan, en çok "ayar verilmeye" ve "hizaya getirilmeye" çalışılan kesim maalesef Müslümanlar. Siyasi bir güç ve organizasyondan mahrum olmak bizleri bu duruma sokuyor.

Özellikle kriz dönemlerinde Müslümanlara parmak sallayanların sayısı ciddi şekilde artıyor. Bu parmaklar kimi zaman çeşitli güç sahiplerine kimi zaman ise bunlara bağlı olarak varlık gösterenlere ait oluyor.

Müslümanlar üstü örtülü şekilde tehdit edilerek bizlerden birilerine hürmet etmemiz, onlara itaati eksik etmememiz isteniyor. Şu krala veya şu hocaya veya şu entelektüele en ufak bir eleştirimiz yahut kızgınlığımız olursa ve bunu dile getirirsek, birileri bizi hedefe oturtuyor. Vatan haini ilan ediliyor ve hatta cennete gitmeyi dahi hak etmeyen, birilerinin maşası olan kötü kimseler oluveriyoruz. Suudi Arabistan'dan Ürdün'e, Mısır'dan Türkiye'ye manzara aynı: Parmak sallayanlar, parmak sallatanlar ve kendilerine parmak sallanan Müslümanlar.

Kimi zaman bir kral veya cumhurbaşkanı çıkıp Gazze için her şeyi yaptıklarını söylüyor ve halkın bu konuda hiç ses çıkarmamasını istiyor. Kimi zaman bir belediye başkanı çıkarak, evlere şenlik bir şekilde seçimleri kazanmaları halinde Gazze'nin sevineceğini iddia ediyor. Kimi zaman bir yazar "Gazze'deyiz" diyerek kitleleri aldatıyor ve birilerine hürmet etmelerini, onlara itaati eksik etmemelerini tembihliyor. Tüm bunlar Gazze'de insanlar açlıktan ölürken, bombalarla ortalığın altı üstüne getirilirken oluyor. "Kedi buradaysa ciğer nerede, ciğer buradaysa kedi nerede?" misali bir anlamsızlık söz konusu.

Şunun açıkça söylenmesi gerektiği kanaatindeyim. Gazze'de 150 gündür yaşananlar hem zahiri hem de batıni olarak bizlere şunu apaçık gösterdi: 1.5 milyarlık İslam aleminde bizlere parmak sallayan ve parmak sallatan odakların, Müslümanların varlığına kast eden dış düşmanlarımıza karşı hiçbir gücü ve hükmü yoktur. Bunlar Müslümanlara yönelen bu ağır tehditleri bertaraf etmek şöyle dursun açlıktan ölen bir bebeğe dahi derman olamazlar.

Ayrıca bu odaklar Allah'ın hükümlerinden yüz çevirir, "modern dünyanın gerçekleri" olarak niteledikleri küresel kölelik düzenine itaat ederler. Allah'ın tek bir hükmünü bile icra etmezler.

Gazze'de 150 gündür yaşananlar bizlere -en azından görmek isteyen ve gözü taassupla kör olmayanlara- bunu çok açık şekilde göstermiştir.

Hal böyleyken, Müslümanların bu kimselerden hiçbirine hürmet ve itaat borcu yoktur.

Allah'ın hükümlerine hürmet etmeyen, Müslümanların kanına hürmet etmeyen ve onları açlıktan ölmeye terk edenlere bizim nasıl bir hürmet borcumuz olabilir?

Allah'a ancak kendi istedikleri kadar itaat eden, canlarının istemediği noktada Allah'a itaati terk edenlere bizim nasıl bir itaat borcumuz olabilir?

Müslümanlar ancak kendi maslahatları icap ederse bu odaklarla ilişki kurmalıdır. Bu ilişki ne bir hürmet ne de bir itaat ilişkisidir. Bu ilişki yalnızca Müslümanların maslahatının gerektirdiği noktalarda başlayan ve gerektirmediği noktalarda biten, sınırları belli olan bir ilişki olabilir. Hatta Müslümanların böyle bir ilişki kurma yükümlülüğü de yoktur.

Müslümanlara parmak sallayanlar ancak Allah'a hakkıyla itaat eder ve Müslümanların kanına hürmet gösterirlerse, Müslümanların işte o zaman bunlara itaat ve hürmet borcu olur.

Müslümanları yüz üstü bırakanlar ise yüz üstü bırakılmaya layıktır.

Vesselam.

Bu değerlendirmede yer alan ifadeler yazarın kendi görüşleridir ve Mepa News'in editöryel politikasını yansıtmayabilir.