İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu'nun Suudi Arabistan ile yıllardır sürdürdüğünü iddia ettiği gizli ilişki birkaç gün içinde açığa çıkmaya başladı.

Netanyahu geçen hafta Washington'a yaptığı ziyaret sırasında Kanal 14'e verdiği bir mülakatta bu konuyu açıkça dile getirdi.

“Yaklaşık üç yıldır gizli ilişkilerimiz vardı. Bizim tarafımızda, benim dışımda, üç kişi bunu biliyordu. Amerikan tarafında olduğu gibi onların tarafında da bu işe karışan çok az sayıda insan vardı” diyerek övündü.

Eğer doğruysa ve Netanyahu'nun uydurmalarından biri değilse, bu ilişkiyi ya karşı tarafın rızasıyla ya da bittiğinde açıklayabilirsiniz. Üçüncü ihtimal ise bu açıklamanın da geçtiğimiz haftaki pek çok açıklama gibi bir kabadayının işi olması.

Ancak Suudi Arabistan ile İsrail arasındaki ilişki, devlet hırsları kadar kişisel hırslara da dayanıyor.

Suudi kraliyet ailesinin güçlü üyelerinin sert muhalefetiyle karşılaşan bilinmeyen bir prens olan Muhammed bin Selman (MbS), ülke içinde iktidar olmanın yolunun Tel Aviv ve Washington'dan geçtiğini fark etti.

Veliaht prens olarak atandıktan sonra Bin Selman İsrail'e kur yapmaya devam etti ve 2017'de gizli bir ziyaret gerçekleştirdi. Filistin davasını manşetlere taşıyacak şekilde küçümsediğini ifade ederek Amerikan Yahudi görüşünü pohpohladı.

Bir yıl sonra da Filistin Devlet Başkanı Mahmud Abbas'a yüklenerek Filistinlilerin İsrail'le müzakere etmeleri ya da “çenelerini kapatmaları” gerektiğini söyledi.

Hamas öncülüğünde İsrail'e yapılan saldırıdan önce MbS, İbrahim Anlaşmalarına imza atmaya giderek daha da yaklaştı.

Hamas saldırılarından sonra bile Suudi Arabistan her zamanki gibi davranmaya devam etti.

Manevra alanı yok

15 uzun ay boyunca Filistin yanlısı hiçbir protestoya izin verilmedi ve Gazze ağlarken festivaller devam etti . Mekke'de hacıların Filistin bayrağı açması ya da Gazze için dua etmesi dahi yasaklandı.

Ne Gazze'deki ölü sayısı, ne Lübnan'ın işgali ne de işgal altındaki Batı Şeria'daki askeri operasyon Suudi çizgisini değiştirdi.

Veliaht Prens, ABD Başkanı Donald Trump'ın ellerinde bir dereceye kadar aşağılanmaya bile tahammül etmeye hazırdı. İlk olarak hangi ülkeyi ziyaret edeceğini soran Trump, Suudi Arabistan'ın kendisinin varlığının ayrıcalığı için ABD sözleşmelerinde 500 milyar dolar ödemesi gerektiğini söyledi.

MbS'den gelen sıcak bir telefonun ardından krallık 600 milyar dolar vaat etti. Trump daha sonra talebi artırarak bu rakamın 1 trilyon dolar olması gerektiğini söyledi.

İsviçre'nin Davos kasabasında düzenlenen Dünya Ekonomik Forumu'nda konuşan Trump, “Bence bunu yapacaklar çünkü biz onlara çok iyi davrandık” dedi.

Trump, Filistinlilerin toplu olarak sürülmesinin ardından Gazze'ye sahip olma planını açıkladığında, temizlik operasyonunun faturasının Suudi Arabistan'ı kastettiği Körfez ülkelerine çıkacağını söyledi. Bu durum özellikle Riyad'ı kızdırdı.

Trump ayrıca Suudi Arabistan'ın bir Filistin devleti olmadan İsrail ile normalleşeceğini söyleyerek övündü. “Suudi Arabistan çok yardımcı olacak. Zaten çok yardımcı oldular. Orta Doğu'da barış istiyorlar. Bu çok basit” dedi Trump.

Riyad'ın Şafak Bildirisi olarak bilinen açıklamayı yapması sadece 45 dakika sürdü.

Manevra için çok az alan bıraktı.

“Ekselansları, Suudi Arabistan'ın başkenti Doğu Kudüs olan bağımsız bir Filistin devletinin kurulması için aralıksız çabalarını sürdüreceğini ve bu olmadan İsrail ile ilişki kurmayacağını vurguladı.”

“Suudi Arabistan Krallığı ayrıca İsrail'in yerleşim politikaları, toprak ilhakı veya Filistin halkını topraklarından sürme girişimleri yoluyla Filistin halkının meşru haklarına yönelik her türlü ihlali kesin bir dille reddettiğini bir kez daha teyit eder.... Suudi Arabistan Krallığı bu değişmez tutumunun müzakere edilemez ve tavize tabi olmadığını vurgular.”

O günden bu yana söz düellosu kızışmış durumda.

Netanyahu Kanal 14'e verdiği mülakatta bir zafer taklası attı. Suudilerin bir Filistin devleti kurmaya bu kadar hevesli olmaları halinde bunu kendi topraklarında yapabileceklerini söyledi:

“Suudiler Suudi Arabistan'da bir Filistin devleti kurabilirler; orada çok fazla toprakları var.”

Bu açıklama Mısır, Ürdün, Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) ile Irak, Katar ve Kuveyt'in de aralarında bulunduğu Arap dünyasından bir kınama korosunun daha genişlemesine yol açtı.

Pazar günü yaptığı ikinci açıklamada Riyad, “İsrail işgalinin Gazze'deki Filistinli kardeşlerimize karşı işlediği, maruz kaldıkları etnik temizlik de dâhil olmak üzere, süregelen suçlardan dikkatleri başka yöne çekmeyi amaçlayan” açıklamaları kategorik olarak reddettiğini söyledi.

Açıklama yine hayal gücüne çok az şey bıraktı: “Bu aşırıcı, işgalci zihniyet, Filistin topraklarının kardeş Filistin halkı için ne anlama geldiğini ve bu topraklarla olan duygusal, tarihi ve hukuki bağlarını anlamıyor” denildi.

Filistinlilerin kendi toprakları üzerinde hakları vardır ve “acımasız İsrail işgali ne zaman isterse sınır dışı edilebilecek davetsiz misafirler ya da göçmenler değildirler”.

Geçmiş bir dönem

Trump ve Netanyahu sadece birkaç gün içinde kendi yaptıklarının tümünü geri aldılar. Birleşik Arap Emirlikleri, Bahreyn, Sudanve Fas'ı İbrahim Anlaşmalarını imzalamaları için ikna edenler onlardı.

Netanyahu Fox News'e verdiği mülakatta bunu hangi amaçla yaptıklarını açıkça ifade etti. Bunun Filistinlileri kenara itmek için yapıldığını söyledi. Netanyahu Suudi hassasiyetlerini küçümsedi.

Netanyahu, “Orta Doğu'daki değişimi tamamladığımızda, İran eksenini daha da daralttığımızda, İran'ın nükleer silahlara sahip olmamasını sağladığımızda, Hamas'ı yok ettiğimizde, bu Suudilerle ve diğerleriyle ek bir anlaşma için zemin hazırlayacaktır.

Bu arada ben Müslüman dünyasına da inanıyorum. Çünkü bu güç yoluyla barıştır. Çok güçlü olduğumuzda ve birlikte durduğumuzda, şu anda bunun aşılamaz olduğuna dair ortaya atılan itirazlar değişecektir” dedi.

Netanyahu bugüne kadar MbS ve BAE Başkanı Muhammed Bin Zayed'e onlarla müttefik olarak anlaşacağını söylüyordu.

Şimdi ise onlara barışı zorla dayatacağını, bunun eşitler arası bir ilişki olmadığını ve İsrail her şeyi fethettiğinde Arap dünyasının kendisine sürünerek geleceğini söylüyor.

Tüm bunlar Suudi dış politikasını elli yıl öncesine, Kral Faysal'ın Arap milliyetçisi günlerine geri dönmeye zorladı.

Ve 15 aydan bu yana ilk kez, İsrail'e karşı bu kadar sessiz kalan ülkelerden oluşan bir Arap devletleri cephesinin ortaya çıkma ihtimali var.

Suudi Arabistan'ın eski istihbarat şefi Prens Turki el Faysal, önemli bir şekilde puşi giyerek, sadece Arap ve Müslüman dünyasını değil Avrupa'yı da “ortak hareket etme” konusunda uyardı.

Pazar günü geç saatlerde Mısır, Trump'ın Gazze Şeridi'ndeki Filistinlileri evlerinden sürme önerisinin ardından “yeni ve tehlikeli gelişmeleri” görüşmek üzere 27 Şubat'ta acil bir Arap zirvesine ev sahipliği yapacağını duyurdu .

Çok uzak bir köprü

Bu değişimi tetikleyen şey, kitlesel nüfus transferinin İsrail ve Amerika Birleşik Devletleri'nin resmi politikası olarak benimsenmesiydi.

Bu politika on yıllar boyunca dini Siyonizm'in aşırı kanatlarındaki siyasi tartışmaların tozlu raflarında el değmeden durdu. Şimdi ise İsrail ve Amerika'da ana akım politika haline geldi.

İki milyon Filistinlinin zorla göç ettirilmesi sadece İsrail'in yakın komşuları Mısır ve Ürdün'ü zorlamakla kalmayacak, başta Suudi Krallığı olmak üzere tüm Arap devletlerini etkileyecektir.

Trump'ın kitlesel transferi iki katına çıkarması ve Netanyahu'nun bunu “son yılların en saf, en taze fikri” olarak nitelendirmesiyle birlikte Arap başkentlerinde algılanan tehdit daha da büyüdü.

Zira dinci Siyonist hareket Lübnan, Suriye, Ürdün ve Mısır ile mevcut sınırların çok ötesinde toprak talep ediyor. Yerleşimci hareketin lideri Daniella Weiss, Yahudilere Tanrı tarafından vaat edilen toprakların genişliğini ifade etmekten çekinmiyor.

“Bu, Tanrı'nın Yahudi Ulusunun Patriklerine verdiği sözdür. Üç bin kilometre uzunluğunda. Neredeyse Sahra Çölü kadar büyük. Irak, Suriye ve Suudi Arabistan'ın bir kısmı.”

Aşırılık yanlısı eski ulusal güvenlik bakanı Itamar Ben Gvir görevde olmasa bile İsrail, işgal altındaki Golan Tepelerini saymazsak, Gazze Şeridinden daha büyük Suriye toprağını işgal ediyor. Lübnan'ı terk etmeyi reddediyor. Suriye'yi kantonlara bölme planını gizlemiyor ve Türkiye'ye karşı giderek daha düşmanca bir söylem kullanıyor.

İsrail'in toprak genişlemesinin tüm bölgeyi istikrarsızlaştırması ve bunun Suudi Krallığı için vahim sonuçlar doğurması an meselesi.

Bunun dışında, Körfez ülkelerinin Filistin sorununa sessiz kalmasını sağlayan faktörler artık 2017'de olduğu kadar net değil.

İsrail ve ilk Trump yönetimi İbrahim Anlaşmalarını İran karşıtı bir paktın parçası olarak sattı.

Ancak Suriye'nin kaybedilmesi ve Hizbullah'ın savaşta aldığı darbeler nedeniyle İran'ın direniş ekseni zayıfladığından, Suudiler haklı olarak İran'ı daha fazla köşeye sıkıştırmanın kendi çıkarlarına olmayacağını hesaplıyor.

Özellikle de İran'ın insansız hava araçlarıyla yapacağı bir misilleme saldırısından ilk etkilenecek petrol tesisleri kendilerininki olacağı için. Riyad ile İran'ın yeni cumhurbaşkanı arasındaki ilişkiler sıcak ve MbS bu ilişkilerin bu şekilde devam etmesini istiyor.

MbS aynı zamanda farklı bir konumda. Krallığını sıkı bir şekilde kontrol ediyor ve kendisinden daha genç olanlar tarafından popüler, modernleştirici bir lider olarak görülüyor. İktidarın yağlı direğine tırmanmak için kullandığı baskı şimdilik geride kaldı.

İsrail'den kurtulması ve Trump'la arasına mesafe koyması ona ve krallığa Arap ve İslam dünyasının hem ahlaki hem de ekonomik merkez üssüne dönme fırsatı veriyor.

Krallık artık MbS iktidara geldiğinde olduğu gibi Müslüman dünyasından izole değil. Türkiye ile sıcak ilişkilere sahip. Riyad'ın Ankara'dan savaş gemileri, tanklar ve füzeler almak için pazarda olduğu 6 milyar dolarlık bir anlaşma söz konusu.

MbS ayrıca Filistin davasının kendi ülkesinde ne kadar popüler hale geldiğini de biliyor. The Atlantic'in eski ABD Dışişleri Bakanı Anthony Blinken ile yaptığı görüşmeyi aktardığı habere göre, Filistin meselesini kişisel olarak önemsemese de kendisinden daha genç olan halkının yüzde 70'inin önemsediğini söyledi.

“Çoğu Filistin meselesi hakkında pek bir şey bilmiyordu. Ve bu çatışmayla ilk kez tanışıyorlar. Bu çok büyük bir sorun. Filistin meselesi kişisel olarak umurumda mı? Ben umursamıyorum ama halkım umursuyor, dolayısıyla bunun anlamlı olduğundan emin olmam gerekiyor” dediği bildiriliyor.

MbS, Netanyahu'nun kana bulanmış ellerini kamuoyu önünde sıkmakla ne elde edecek?

Bugün böyle bir fotoğraf çekiminde onun için sadece uzun bir olumsuzluklar listesi var.

Çok geç

Salı günü Ürdün Kralı Abdullah, Arap dünyasından Trump'ın kulak vermesi gereken bir mesajla Washington'a geliyor. Bu bir palavra değil. Zayıflıktan dolayı söylenmiyor. Bu gerçek.

İsrail'in Gazze'yi dümdüz etmesine, iki milyondan fazla insanı sürmesine, Ürdün ve Mısır'ı onları kabul etmeye zorlamasına ve zengin Arap devletlerinin onu yeniden inşa etmesine izin vermenin sonuçları gerçekten de Orta Doğu'yu tanınmayacak şekilde değiştirecektir. Netanyahu bu konuda haklı.

ABD'yi, Trump'ın ya da Netanyahu'nun bedeni toprağa verildikten çok sonra bile kaynayıp gidecek bir din çatışmasının içine çekecektir.

Trump'ın içindeki pragmatist uyanmalı.

Amerika'nın bu yüzyılda Cumhuriyetçi ve Demokrat başkanlar döneminde yürüttüğü nafile savaşlardan çıkarılacak tek ders, bu savaşların kesinlik içinde başlayıp kaosla bittiği ve Amerika'nın istediğinden çok daha uzun sürdüğüdür.

Savaşı sona erdirmek Trump'ın görevidir. Netanyahu'nun açıkça ilan ettiği görevi ise bu savaşı devam ettirmek ve tüm bölgeyi kontrol altına alacak şekilde genişletmektir.

Bu nedenle izolasyonist, milliyetçi, içe dönük bir Amerika'nın Netanyahu'yu ve onun büyük İsrail hayallerini bugün terk etmesi kendi yararınadır.

Çünkü yarın çok geç olabilir.

Middle East Eye'da yayınlanan bu değerlendirme Mepa News okurları için Türkçeleştirilmiştir. Değerlendirmede yer alan ifadeler yazarın kendi görüşleridir ve Mepa News'in editöryel politikasını yansıtmayabilir.